Skip to main content

Over Christel

In 1996 kocht ik mijn eerste eigen paard, Bornfree Buck. Ik was herintreder in de paarden en zocht een kameraad. “Dan moet je hém nemen”, besliste de eigenares. Buck was 4 jaar, vriendelijk, vergevingsgezind en meewerkend. Een paar jaar later kwam daar 6-jarige Cadiz bij, die compleet het tegenovergestelde was. Vanaf toen begon de grote reis die met pieken en dalen zou verlopen. Het heeft mij een schat aan kennis en ervaring opgeleverd.

“Intelligente paarden willen snappen wat ze aan het doen zijn.”

Ik heb lessen en clinics gevolgd bij o.a. Nelly Abbenes, Gabi Hans, David de Whispelaere, Ellen Graepel, Emiel Voest, Antoine de Bodt, Joseph Smits, Atjan Hop, Jos van Dijk, Rien van der Schaft, Roland Heiss, Anja Beran, ‘t Balingehof, en als rode draad liepen daar de lessen van manege-instructeur Henny van de Hof doorheen. Langeteugelen geleerd bij Piet Bakker, longeren bij Lammert Haanstra. 

In de loop der jaren heb ik me ‘bekeerd’ tot barefoot, geen hoefijzers voor mijn paarden dus. Ik heb me verdiept in het bekappen toen Buck hko dreigde te hebben. Heb me verdiept in voeding toen Buck metabole problemen kreeg, me verdiept in het rechtrichten toen Buck kreupel werd, me verdiept in de klassieke dressuur omdat ik niet aan zijn hoofd wilde sjorren, me verdiept in de paardenpsyche omdat Cadiz zo’n lastig portret was en me verdiept in bitloze constructies omdat hij zo knauwde. 

Inmiddels zijn mijn paarden op leeftijd, maar ze peinzen er niet over om een tandje minder te doen. In het werk zijn ze energiek en ze spelen nog steeds volop met elkaar. Logische doordachte gedoseerde training, doen wat nodig is, logische voeding, sociaal contact, beweging, begrip en uitdaging bieden zijn de sleutelwoorden voor een gezonde werkzame oude dag. Pensioen bestaat niet!

Het WE obstakelrijden, met name het aanleren en creatief uitbreiden van de oefeningen heeft een extra deurtje opengezet naar kameraadschap. Dat wil ik graag aan anderen overbrengen. Vanaf de grond zie je het oog van het paard en weet je wanneer je dóór kunt vragen of juist even pas op de plaats moet maken. Als een paard in de gaten heeft dat hij gehoord wordt, gaat hij je vertrouwen. En hou je maar vast want dan wordt het pas echt leuk!